Welkom op mijn blog

Ik ben Sandra, geboren in 1972 en moeder van Max (2003) verstandelijk gehandicapt en autistisch en Lieke (2005) ondeugend en lief, getrouwd met manlief Cristian sinds 2000. Mijn hobbies zijn kleding maken, quilten, taarten maken, koken, tuinieren en lezen, genoeg dus om daarover af en toe eens iets te vertellen
Ik vind het leuk dat je langskomt en zou het ook leuk vinden als je af en toe een berichtje achterlaat
.

maandag 24 maart 2014

Lang weggeweest .....


Waar blijft de tijd? Het is een schande dat het zo lang geleden is, maar ja het is gebeurd en ik ga proberen om de schade in te halen. Ook is het natuurlijk de schuld van Facebook, daar ben ik sneller geneigd om even iets op te zetten, foto maken met mijn telefoon en hop zo doorsturen naar facebook. Toch wil ik echt gaan proberen om hier wat vaker, lees regelmatiger, wat op te zetten want ik weet ook wel dat er mensen zijn die wel internet hebben, maar geen facebook.
Hoe zal ik het gaan aanpakken, misschien maar per onderwerp om het overzichtelijk te houden haha.


GEZIN
In oktober hebben we als gezin een fotoshoot laten maken. Dit was een wens van mij. Toen ik in april met mijn zus in een kledingwinkel een fotoshoot heb laten doen, werd het idee geboren. Ik dacht dat het wel heel leuk zou zijn om mooie foto's van de kinderen en ons vieren te hebben. Nu zijn de kinderen ook op een leeftijd dat de houdbaarheidsdatum een tijd goed blijft, dus waarom niet. Nou ja het is een prijzige aangelegenheid dus dat was nog een boosdoener, maar toen Cristian en ik 12 1/2 jaar getrouwd waren, hebben we een feestje gevierd en kregen we genoeg geld om deze wens te realiseren.
Het duurde best wel een tijd voordat we eruit waren, maar uiteindelijk zijn we los gegaan en hebben de hele dvd gekocht zodat we de foto's in eigen beheer hebben en onbeperkt kunnen gebruiken, zie hieronder een selectie.













LIEKE

Met Lieke gaat het hartstikke goed, eerlijk gezegd zit ze nog niet veel achter haar naaimachine, maar wie weet komen de kriebels wel weer (ik geef wat dat betreft ook het verkeerde voorbeeld)
Al sinds dat Lieke 3 maanden oud is, tobben we met haar verkoudheid. Het is niet de neus wat problemen geeft, maar haar oren. Ze heeft in totaal al 3x in het ziekenhuis gelegen voor buisjes, maar de laatste keer lag het buisje al binnen een week na de operatie op haar kussen. Ik heb van alles geprobeerd, kno-arts, homeopathisch arts maar het werd er niet beter op. Vorig jaar in groep 3 merkten wij dat haar gehoor achteruit ging en dus hebben we dat laten testen. Ja ze hoorde minder, maar dit was geen probleem. In haar beide trommelvliezen zit een gaatje en dat moet vanzelf dichtgroeien was het oordeel. Nu zit Lieke inmiddels in groep 4 en nog zijn de gaatjes niet dichtgegroeid. Weer een gehoortest laten doen en het was erger geworden. Dus toch maar de natuur een handje geholpen en op woensdag 12 april werd haar linker oor geopereerd.


Aanstaande woensdag moeten we terug voor controle en hopelijk is alles goed en blijft het goed. Gelukkig heeft Lieke totaal geen pijn gehad, wat ook wel lastig was om het rustig aan te doen. Over een tijd zal uitwijzen of het helemaal goed is en dan wordt er besloten of het rechter oor ook nog geopereerd gaat worden.
In het weekend van 14 tot 16 maart waren de mannen uit huis (Cristian had zijn jaarlijkse uitje met de tennisvrienden en Max was naar het logeergezin) en dus mocht Lieke bepalen wat er gedaan werd en vooral wat er werd gegeten. Spelen met vriendinnen werd er vooral gedaan en het eten werd gedomineerd door de letter P (patat bij de Mc Donalds, zelfgemaakte pizza, van cake gemaakte patat met mayonaise en pindasaus)

MAX

Met Max gaat het ook allemaal zijn gangetje. We zijn super blij met het logeergezin wat we op de valreep van 2013 hebben gevonden en dat gaat echt super goed. Max gaat zo om de 6 weken daar een heel weekend logeren. Op de kalender staan de data ingevuld en als hij het in het vizier krijgt dan reageert hij heel blij. Ze nemen Max overal mee naar toe en schrijven het heen en weer schrift vol met leuke verhalen. Doordat het op school nu gebruikelijk is om op zondag een foto via de mail te sturen, zodat de kinderen in de kring kunnen vertellen wat ze in het weekend gedaan hebben, krijgen we meteen ook leuke foto's te zien, hieronder een paar voorbeelden.
 En dan hebben we ook nog Max zijn verjaardag in januari gevierd, 11 jaar is onze kanjer alweer geworden. Aangezien ik nog steeds van taarten bakken houd, ben ik weer eens in de boeken gaan zoeken en vond daar een iglo-taart wat op zich wel past bij de maand januari. 
 De nieuwe uitdaging hierin was dat er op de taart ook pinguïns moesten komen en dit had ik nog nooit eerder gedaan. Via youtube kwam ik allerlei filmpjes tegen die mij hebben geholpen om het volgende resultaat te behalen.


Voor de traktatie van school heb ik het mij bijzonder gemakkelijk gemaakt, in Sliedrecht zit de Merwebolder een groot terrein voor mensen met een beperking. Je hebt daar woongroepen, een kinderboerderij, een manege (waar Max iedere zaterdag paardrijles heeft), een speelotheek enz. Nu zit daar dus ook een dagbesteding die koek en cake heet en je raadt het al, die maken allerlei lekkers tegen gereduceerd tarief. Voor de kinderen in de klas heb ik treincakejes laten maken, leuk hè.


 Voor Max zijn verjaardag hadden we aan een aantal mensen geld gevraagd om kaartjes voor theatervoorstellingen te kopen. Binnenkort gaat hij naar Ernst en Bobbie, maar in februari is hij met opa de Vries naar de voorstelling van Dirk Scheele geweest. Nou dat was echt super genieten, zowel voor opa als voor Max.
Max zit nog steeds op zwemles en gaat langzaamaan steeds een stapje vooruit. Laatst heb ik met mijn telefoon gefilmd tijdens het duikmoment, erg grappig. Helaas krijg ik die video niet hier op de site, misschien eens manlief aankijken.

PERSOONLIJK
Met mij gaat het eigenlijk niet zo goed om maar eens heel eerlijk te zijn. Waar het aan ligt weet ik niet precies, maar vervelend is het wel. Ik ben een vrouw van 41 jaar en soms voel ik me veel ouder. Was ik "vroeger" regelmatig te vinden op mijn eigen kamer om te hobby-en, nu blijft die deur angstvallig dicht en zou ik wat willen ondernemen dan zou ik toch eerst puin moeten ruimen want het is nu meer een opstal kamer geworden voor spullen met een nog onbestemde plek. Ik baal hier natuurlijk enorm van, maar het wil gewoonweg niet lukken.
Twee weken geleden ben ik bij een orthomoleculair arts in de hoop dat die wat kan vinden. Er is een intake gesprek geweest en ik heb een bodyscan gehad, die vertelde dat de meeste organen in mijn lijf een verstoorde werking hebben, dat er veel verzuring in het lichaam is (nek, schouders, romp, benen) en nog een aantal dingen werden benoemd, genoeg om aangepakt te worden. Vorige week een uitgebreide bloedtest laten doen evenals een ontlastingsonderzoek en volgende maand moet ik terug voor de uitslag en plan van aanpak.
Natuurlijk is het niet allemaal kommer en kwel hoor, ik kan gelukkig enorm genieten van mijn gezin, mijn vriendinnen, kokkerellen en niet geheel onbelangrijk de natuur die de laatste tijd weer zijn best aan het doen is om ons allemaal dat lente gevoel te geven wat mij zo goed doet.


QUILTEN
Tja jullie zullen wel begrijpen als je het bovenstaande hebt gelezen dat ook van quilten niets terecht komt. Ik twijfel regelmatig of ik nog met deze hobby door moet gaan, maar ja vorig jaar oktober met mijn moeder een quilt voor ons bed gestart en nog geen steek verder gekomen en die MOET dus echt wel afgemaakt worden. Of dat gaat lukken voor oktober, als we weer naar de quilt midweek gaan is de grote vraag. Verder heb ik nog een klein project lopen wat ik elke lingelappers avond meeneem, maar daar blijft het ook bij. Aanstaande woensdag is er weer een bee-avond en dan ga ik natuurlijk en vind het dan ook erg gezellig, maar de inspiratie blijft voorlopig uit.

1 opmerking:

  1. Zo je hebt weer aardig wat op je boterham gehad, leuke en minder leuke dingen en natuurlijk reageert je lichaam daar op met een zware vermoeidheid en verzuring! Ik hoop dat de arts je goede vitamines en mineralen voorschrijft zodat je lichaam zelf kan herstellen en neem vooral in de logeerweekenden tijd voor jezelf! En maak je vooral niet druk om quilt en andere steekjes, die dingen lopen niet weg, luister goed naar je lichaam en geniet van de kleine dingen en de zon!
    Knuffel
    Lida

    BeantwoordenVerwijderen