Welkom op mijn blog

Ik ben Sandra, geboren in 1972 en moeder van Max (2003) verstandelijk gehandicapt en autistisch en Lieke (2005) ondeugend en lief, getrouwd met manlief Cristian sinds 2000. Mijn hobbies zijn kleding maken, quilten, taarten maken, koken, tuinieren en lezen, genoeg dus om daarover af en toe eens iets te vertellen
Ik vind het leuk dat je langskomt en zou het ook leuk vinden als je af en toe een berichtje achterlaat
.

dinsdag 28 februari 2012

Kies eruit!

Max gaat al een tijdje niet meer mee naar de gewone tandarts, maar gaat naar voormalig stichting de Bijter, nu CBT. Daar gaat alles wat rustiger en wordt de patiënt eerst zijn gemak gesteld. Max zit eigenlijk nog in de kennismakingsfase en is ook al weer van tandarts gewisseld. Bij het laatste bezoek werd een gaatje in een melkkies ontdekt, maar er werd ook besloten om het te laten zitten omdat de kies er toch nog uit gaat. Helaas ging het poetsen er niet veel beter op en leek Max ook meer pijn te hebben, dus vorige week toch maar weer even langs en wat denk je kies moest er toch uit. Voor vrijdag afspraak gemaakt, snel school en busmaatschappij ingelicht. Donderdagmiddag werd ik gebeld dat de afspraak verzet werd naar maandag, weer school en busmaatschappij bellen en de vakantie opvang ook, want Max zou maandag gaan. Gisteren was het dus zover. Max zijn afspraak stond om 14.00 uur gepland en hij moest nuchter verschijnen, dit vanwege een eventuele narcose. Dit viel achteraf best mee terwijl Max toch echt een hongerlap is :-) Alles liep natuurlijk uit en pas om 14.45 uur was Max aan de beurt. In de wachtkamer hadden ze al met het kapje ademhalen geoefend en tot 20 tellen dus in de stoel ging dat redelijk vlot en na 13 tellen was Max onder zeil. De kies was er zo uit en nadat Max wakker was, mochten ze weer naar huis. Max wilde thuis al eten en de yoghurt ging er goed in.
Vanmorgen weer normaal gegeten en tanden gepoetst en dat ging allemaal goed. Hopelijk was dit toch éénmaal want papa en mama vonden het maar niks hoor.

3 opmerkingen:

  1. Dapper van jullie allemaal gezien de situatie petje af!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Fijn dat hij zo speciale aandacht heeft gekregen, was voor mij als kind ook goed geweest (heb de tandarts gebeten!)! Grote kerel is het hoor! Groetjes
    Lida

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lijkt mij ook helemaal niks, voor Max niet en voor jullie niet. Mijn schoonzus heeft met haar dochter dezelfde ervaring. Ook zij is gehandicapt en zij heeft eens de tandarts gelijktijdig laten komen toen haar dochter toch buisjes kreeg en dus al onder narcose was. Ze kon dit toen regelen met het ziekenhuis. Maar fijn dat er tegenwoordig zoveel kan.

    BeantwoordenVerwijderen