Enige tijd geleden plaatste ik op facebook deze foto
om te laten zien dat ik met iets bezig was. Nu gaat het bij mij allemaal niet zo snel en ben ik de laatste tijd vooral heel druk op de borduurmachine (een opdracht voor 80! handdoeken), maar eindelijk is het af en heb ik tijd om dat via de computer met jullie te delen. Echt al schandalig lang ben ik hier mee bezig geweest, maar als je de tijd achter elkaar zou plakken stelt het niet zoveel voor hoor. Het idee kwam ineens bij mij opborrelen toen ik op de markt een mooi bolletje wol zag met verlooptinten. Toen ik zelf een meisje was van Lieke haar leeftijd heeft mijn moeder voor mijn zus, mij en alle neven en nichten een naamkussen gemaakt. Maar ja hoe doe je dat eigenlijk. Ik had een lange sliert gehaakt, maar dit bleek veel te dun, dus toen een rij erop, maar nog vond ik het erg dun en de sliert bleek ook wel erg lang. Zelfs meegenomen naar de bee avond van de quiltvereniging en toen een manier gevonden om de sliert korter en dikker te maken en toen was hij precies goed. Van vriendin Jolanda had ik een mooi restje stof gekregen die er perfect bij paste en mijn ouders hadden nog een zak met vulling staan en zo is het eindresultaat geboren.
om te laten zien dat ik met iets bezig was. Nu gaat het bij mij allemaal niet zo snel en ben ik de laatste tijd vooral heel druk op de borduurmachine (een opdracht voor 80! handdoeken), maar eindelijk is het af en heb ik tijd om dat via de computer met jullie te delen. Echt al schandalig lang ben ik hier mee bezig geweest, maar als je de tijd achter elkaar zou plakken stelt het niet zoveel voor hoor. Het idee kwam ineens bij mij opborrelen toen ik op de markt een mooi bolletje wol zag met verlooptinten. Toen ik zelf een meisje was van Lieke haar leeftijd heeft mijn moeder voor mijn zus, mij en alle neven en nichten een naamkussen gemaakt. Maar ja hoe doe je dat eigenlijk. Ik had een lange sliert gehaakt, maar dit bleek veel te dun, dus toen een rij erop, maar nog vond ik het erg dun en de sliert bleek ook wel erg lang. Zelfs meegenomen naar de bee avond van de quiltvereniging en toen een manier gevonden om de sliert korter en dikker te maken en toen was hij precies goed. Van vriendin Jolanda had ik een mooi restje stof gekregen die er perfect bij paste en mijn ouders hadden nog een zak met vulling staan en zo is het eindresultaat geboren.
Lieke was er heel blij mee.
Hij is leuk geworden.
BeantwoordenVerwijderen