10 jaar geleden waren Cristian en ik kersverse ouders geworden van een zoon. 10 jaar alweer, wat gaat de tijd hard en ik denk elke verjaardag (ook van Lieke natuurlijk) terug aan de bevalling. Bij Max was het een geplande keizersnede en dat maakt het allemaal heel apart. In feite wisten wij al een week van te voren op welke dag wij ouder zouden worden. Dat wij ouders wilden worden was al heel snel duidelijk, maar wat het precies inhield natuurlijk niet en wat waren wij 10 jaar geleden nog jong en zo onervaren. We hebben de ervaring nu wel opgedaan en ik mag best zeggen dat we het op onze manier goed doen, met vallen en opstaan en fouten maken waar we van leren horen daar natuurlijk ook bij.
Gisteren was het dus feest en Max heeft met volle teugen van het feest genoten. Hij wist al heel lang dat hij een Yoshi-taart wilde, dus ben ik op zoek gegaan naar een geschikt plaatje om van marsepein na te maken voor op de taart en iedereen herkende het figuur, dus dan mag je spreken van een geslaagde missie. Ook de smaak was erg lekker.
Dit jaar is Max ook erg verwend met hele leuke kado's. Een nieuw buro, met stoel voor op zijn kamer; een computer op zijn kamer, een trainingspak, spelletjes, een mooie puzzel, en nog veel meer (zie de foto) Eén kado wil ik wat meer bespreken en dat is een Mario-tas. Vriendin Jolanda heeft deze in een krappe week gemaakt en dat vind ik zo geweldig van haar. En of ze het daar niet druk genoeg mee had, had ze voor mij ook nog een kado gemaakt, een versierde theeblik (zie haar eigen weblog) voor losse thee, echt helemaal te gek hoor. En nu is het feest dan weer voorbij. Om het voor Max duidelijk te maken, hebben we alle slingers alweer opgeruimd. Hij gaat vandaag nog wel op school trakteren (ga ik zo nog koekjes voor bakken), maar dan is het echt voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten