Welkom op mijn blog

Ik ben Sandra, geboren in 1972 en moeder van Max (2003) verstandelijk gehandicapt en autistisch en Lieke (2005) ondeugend en lief, getrouwd met manlief Cristian sinds 2000. Mijn hobbies zijn kleding maken, quilten, taarten maken, koken, tuinieren en lezen, genoeg dus om daarover af en toe eens iets te vertellen
Ik vind het leuk dat je langskomt en zou het ook leuk vinden als je af en toe een berichtje achterlaat
.

zondag 30 juni 2013

Quilten

Stom, stom. Had ik gisteren een heel verhaal gemaakt en ben ik iets heel belangrijks vergeten te vertellen. Mijn moeder en ik zijn flink opgeschoten met de quilt voor mijn nichtje. Afgelopen woensdag hadden we de gelegenheid om de quilt te sandwichen bij Mabel in Dordrecht. Wat is dat toch ontzettend vriendelijke van haar. Elke keer (dit doen we nu voor de derde keer bij haar) legt ze weer geduldig uit wat de te nemen stappen zijn. Blijkbaar hebben mijn moeder en ik er nog geen vaardigheid in, want het lijkt iedere keer weer nieuw. Het is uiteindelijk weer gelukt en we zijn erg blij met het resultaat. Mijn moeder gaat dit keer ook een poging wagen met het doorquilten, dus voor mij tijd om andere dingen op te pakken.

zaterdag 29 juni 2013

Lang geleden

Het lijkt wel of ik niet meer regelmatig een blog kan bijhouden. Nou ja, het worden zo wel lange verhalen met veel foto's :-). Eens even kijken welke foto's ik in mijn bestand heb staan. Oh ja hier zie je Max en Lieke lekker smikkelen van een vrijdagavond maaltijd bij opa en oma de Vries. Vrijdag is visdag daar en Lieke is helemaal verzot op tonijnbiefstuk, ja ze heeft een dure smaak. Max zit heerlijk te genieten van kibbeling.
 Dit jaar hebben we met ons vogelhuisje voor de koolmeesjes hele avonturen beleefd. Ik was zo blij dat er leven was in het huisje. Alles ging heel goed tot op een dag het uitvliegen ging beginnen en er een buurtkat met één van de beestjes aan de haal ging. Het diertje uiteindelijk gevangen en de dierenambulance gebeld. Die kwam de volgende dag om het beestje weer terug in het huisje te stoppen, dat zou het beste zijn. Nog geen dag laten was het tijd voor alle diertjes om uit te vliegen en toen ging er nog een ekster met het gewonde diertje vandaar. Brr de natuur is mooi, maar oh zo gruwel soms. Nou ja volgend jaar meer geluk, hoop ik.
 Op zaterdag 8 juni had Lieke van de gymnastiek een flashmob. Ze hadden er weken voor geoefend en gelukkig was het een hele mooie dag. Lieke moest in een geel t-shirt verschijnen want zij stond in de binnenste ring, de meiden aan de buiten kant moesten een blauw t-shirt aan. Spannend allemaal, maar het ging best goed. Ik vond het geluid wel erg hard staan, maar ja de mensen kwamen er wel op af :-). Daarna zijn we doorgegaan naar de heerlijkheid, dat is een landwinkel met extra's. Ze hadden die dag een soort van open dag zodat we door de boomgaard mochten wandelen en de kinderen mochten voor weinig een ritje op een pony maken. Vriendin Rhodé was op beide gelegenheden ook van de partij. Kortom een gezellige dag.
 Op zondag 16 juni was het weer zover, het circus van de cliniclowns stond in Dordrecht en wij waren van de partij. Op de heenweg hadden we cd opgezet zodat we de liedjes luidkeels mee konden zingen. Max geniet er elke keer weer van, maar ook voor Lieke is het nog steeds erg leuk. Ik vind het zo knap wat die mensen doen en wij zijn zo dankbaar dat we dit mee mogen maken. Genieten!
 Op vrijdag 21 juni mocht ik met de klas van Lieke mee naar de natuur en vogelwacht. Op zoek naar insecten, in het water, in de bomen, in de struiken overal. Gelukkig hadden we ondanks de dreigende luchten een droge dag. Super leuk weer.
 Tot slot vieren Cristian en ik vandaag feest. We hebben een 3 gelegenheden samen gevoegd om eens een iets groter feestje te vieren. In oktober 2012 werd ik 40 jaar, in mei 2013 werd Cristian 40 jaar en in diezelfde maand waren we ook nog eens 12,5 jaar getrouwd. We hebben de speeltuin afgehuurd en de hele familie + wat vrienden uitgenodigd om dit met ons te vieren. Het was van de week even spannend, maar het ziet er buiten helemaal niet verkeerd uit. We hebben er zin in dus laat het feest maar beginnen.

maandag 10 juni 2013

Korfbal

Dat was ik nog helemaal vergeten te vertellen. Sinds een tijdje zit Max op Korfbal. We zochten namelijk iets waarbij we en iets doen aan de beweging voor Max en iets doen aan het sociale. We kwamen uit bij korfbal en wel bij PKC in Papendrecht. Niet de minste volgens korfbal liefhebbers, alhoewel in de familie ook DEETOS fans zitten en het daar dus absoluut niet mee eens zijn :-). Afijn Max dus op korfbal. Het is voor Max niet altijd gemakkelijk, maar er zijn momenten dat hij er erg veel plezier aan beleeft. 2 weken geleden hadden ze met het g-team een clubwedstrijd en wel tegen het eerste! In eerste instantie was ik niet zo enthousiast, maar mensen wat was het een happening zeg. Ze moesten in de hal spelen en er kwamen heel veel mensen van de club kijken. De beiden teams werden ook professioneel aangekondigd met spotlichten en harde muziek. Het eerste team deed het ontzettend leuk met de kinderen van het g-team. Als buitenstaander zou je misschien kunnen denken, moet dit nou en ze laten de ballen wel heel gemakkelijk in de handen van het g-team komen, maar onze kinderen hadden niets in de gaten en hadden de avond van hun leven. Ze hebben de wedstrijd met 7-5 gewonnen. Dankzij een ouder van één van de kinderen hebben we ook nog eens hele leuke foto's ter herinnering.
 

woensdag 5 juni 2013

Natuur

Al een aantal jaar hebben wij een vogelhuisje buiten hangen voor koolmeesjes. Ik vind het zulke schattige vogeltjes. De laatste 3 jaar is het prijs en worden er nestjes gebouwd, eitjes gelegd en uitgebroed. Helaas ging er vorig jaar wat mis en had ik dode vogeltjes in het huisje. Tja dat is de natuur, schoonmaken en afwachten. En ja hoor dit jaar werd mijn huisje weer bewoond! Oh oh wat was is aan het genieten, van de ontwikkelingen. Op een gegeven moment dacht ik dat er voer naar het huisje werd gebracht, een feest het was weer gelukt. Ja hoor het piepen werd steeds luider, dus dit jaar zou het goed gaan. Tot gistermiddag. Het uitvliegen was begonnen, alleen hadden de buurtkatten dat ook in de gaten. Eén van de koolmeesjes kwam in de bek van een buurkat terecht. Gelukkig werd het beestje gered, maar was toch beschadigd.Lieke leefde zo mee met het vogeltje. Na een tijdje besloten we het vogeltje te vangen en in een windlicht te beschermen tegen de katten. Natuurlijk waren vader en moeder koolmees in de war, maar ze moesten ook verder met de andere kleintjes. Vannacht heeft het kleine beestje in de schuur geslapen en vanmorgen leefde hij/zij nog. De dierenambulance weer gebeld, want die had gisteren gezegd, als het de nacht overleefd, kom ik het halen. De mevrouw van de ambulance kwam en zag dat het verder nog bewoonde huisje/nest in de tuin was, dus besloot zij om het kleintje weer terug in het nest te stoppen. Dit was volgens haar het beste. Nou dat ging ook best goed, maar 2 uur later een kabaal in de tuin! Waren de vogels dus allemaal het hok uit en en wat denk je, een ekster had het gewonde diertje in zijn bek en nam het mee naar het dak van een buurtbewoner en at het beestje vrolijk op. Tja zo is de natuur,bikkelhard.
Lieke vond het verschrikkelijk, maar aan haar ook uitgelegd dat het in de natuur nu eenmaal zo gaat. Volgend jaar hopelijk weer bewoners en dan eens kijken hoe we de jonge diertjes kunnen ondersteunen.
Ik moet zeggen dat de rest van het nest, ik denk nog 2 het wel gered hebben!